Imagin 20 z Harrym

Poszłaś na koncert one Direction. Nie mogłaś się tego doczekać. Było na nim mnóstwo Directionerek, jednak ty udałaś się sama, gdyż twoi znajomi hejtowali One Direction. Wszystkie bogate blondyneczki wyśmiewały cię, mimo to ty nadal kochałaś ten zespół. Po koncercie wszyscy momentalnie udali się w stronę wyjścia, zrobiły się straszne kolejki. Nie lubiłaś czekać więc udałaś udałaś się w stronę szarych drzwi, obok których nie było tylu ludzi. Otworzyłaś je i przed toba ukazał się długi korytarz, podłoga była okryta szarym dywanem, ściany były ciemno szare, po twojej prawej stronie wzdłuż ściany było 6 innych drzwi. Niepewnym krokiem udałaś się na przód. Na korytarzu panowała zupełna cisza.
Nagle z drzwi po prawo wyszła jakaś osoba, widać, że była zamyślona, patrzyła w podłogę. Nie spodziewała się tam ciebie i na ciebie wpadła. Przed tobą nagle stanął Harry Styles! Myślałaś, że zemdlejesz. Jego oczy były bardzo zdziwione. Stał jak wryty. Ty także. W końcu się odezwałaś:

-Przepraszam, chyba pomyliłam drogę, już się wracam

- Nic się nie stało – odpowiedział zdezorientowany chłopak, jednak nie zwracałaś uwagi na to co mówi, ptzyglądałaś się mu z zaciekawieniem, te loczki, te zielone oczy, wszystko się zgadzało

-.Ja już idę – powiedziałaś ledwo i odwróciłaś się
-Nie idź! Poczekaj! - Harry złapał cię delikatnie za dłoń – ja akurat będę jechał samochodem, mogę cię podwieść.

Czułaś, że nie możesz odrzucić tej propozycji. Kiwnęłaś głową na potwierdzenie. Po chwili już jechaliście samochodem ulicą w centrum miasta. Była czarna noc, a ulica była oświetlona żółtymi wysokimi latarniami. Spojrzałaś w bok i zauważyłaś parę, która się całowała. Harry chyba też to zauważył, gdyż lekko się uśmiechnął. Nagle włączył muzykę. Leciało spokojne ,,Little Things,,. Czułaś się jak w niebie. Szkoda, ze droga do domu była taka krótka. Niestety musieliście już wysiadać.

-Dziękuję ci bardzo Harry

-Nie ma ca co – odpowiedział chłopak wpatrując się w twoje oczy.-

Nie wiem jak będę ci się mogła odwdzięczyć

-Hmm...- powiedział słodko się uśmiechając, już bałaś się co wymyśli. - Może ugotujemy u ciebie kolację?

-Ale ja nie mam za dużo w lodówce

-Damy radę, Gemma mnie trochę uczyła – odpowiedział

-No dobra – powiedziałaś pierwszy raz się uśmiechając.

U ciebie w domu zaczęliście gotować spaghetti, a następnie je zjedliście i poszliście oglądać telewizję. Niespodziewanie po godzinie Harry usnął u ciebie na kanapie, wyglądał słodko. Okryłaś go kocem a ty poszłaś do swojego pokoju i także zmęczona zasnęłaś. Przebudziłaś się około godzinę później gdy usłyszałaś jak ktoś wchodzi do twojego pokoju. W odbiciu lustra zauważyłaś, ze to Harry, na palcach wszedł do pokoju, żeby ciebie nie obudzić i położył się obok ciebie na łóżku. Dłonią poprawił ci kosmyk włosów, a potem nachylił się nad tobą, żeby zobaczyć czy śpisz. I zasnął. Rano po obudzeniu nie było już jego obok ciebie. Posmutniałaś. Zeszłaś na dół i zobaczyłaś go w swojej kuchni. Robił jajecznicę na śniadanie. Na twój widok uśmiechnął się.

-Cześć – powiedzial
Cześć – powitałaś go i udałaś się w jego stronę.
-Zrobiłem jajecznicę, spróbuj – powiedział i dał tobie spróbować na widelcu
-Mmmm... pyszna, chyba zapiszę się do Gemmy na lekcję gotowania.

-Harry uśmiechnął się szeroko.

- Która godzina?! - nagle oprzytomniałaś

- 8.10 – odpowiedział Harry, który nie wiedział co się stało

-Ja mam dziś szkołę!

-No to naszykuj się szybko! Zawiozę cię!

-Ale...

-Żadnego ale!

Po 20 minutach jechaliście samochodem i podjechaliście pod szkołę. Gdy wszyscy zauważyli jak z samochodu wysiada Harry i otwiera ci drzwi byli bardzo zdziwieni. Blondyneczkom szczęki opadły.

-To cześć i dziękuję za wszystko – powiedziałaś
-To ja dziękuję – niespodziewanie chłopak zbliżył swoje wargi do twoich zamknął oczy i cię pocałował. Oficjalnie byłaś z Harrym Stylesem.